Goedemorgen mens
Deze morgen. in de vroege ochtend, noch mens, noch geluid. Slechts de dynamiek van de natuur, zoals het hoort. Vogels die kwetteren en zingen, de wind die ruist door de bomen, de schittering van de lucht in het water. Ik loop, sta stil, adem in, en weer uit en beleef het. Intens.
Het hek dat altijd gesloten is, om de omgeving van fietsers te weren, was open. Als je heel vroeg in de ochtend bent, dan is ook die gekte van de mensheid verdwenen. Van hekken, van bescherming, van ego’s, van roepen ‘dit is van mij’. Dan zijn de poorten open en is er enkel rust. Dan is de natuur heer en meester en kan alles er zijn. Gewoon zoals het is.
Een stukje verder, achter dat open hek en in de wei, liggen drie paarden in slaap. Bij bewustzijn van mijn aanwezigheid staat er 1 op. In stilte met het geluid dat het meebrengt. Een wolk van stof. Naderend, steeds dichterbij. Oog in oog. Knipperend, Alsof je elkaar begrijpt, alsof we van hetzelfde zijn. Ik sta stil, adem in, en weer uit en beleef het. Intens.
Goedemorgen paard, goedemorgen mens.
Een blik op een punt, waarnemend, zonder oordeel, en paar minuten, als een hagedis die zijn omgeving aanschouwt. Het was er, allemaal. Deze ochtend. De zon die boven de daken kwam, en even fel begon te schijnen. Een knipoog, alsof we van hetzelfde zijn.
Goedemorgen zon, goedemorgen mens.
Dat was mijn morgen die ongepland zo startte. Goedemorgen mens, ik wens je een dag waarin je alles intens beleeft. dat je kan kijken met nieuwe ogen, alsof je het voor het eerst ervaart.
Barbara Kerstens is programmadirecteur van Voeding Leeft en zet anderen in beweging door een ander licht te brengen. Haar verhalen gaan over innerlijk leiderschap, groei en ontwikkeling, verbinding & relaties. ‘Ik reflecteer op wat ik zie, lees, hoor, voel of ervaar in het moment en in de kern. Ik orden mijn gedachten, laat een ander licht schijnen en dat schrijf ik op ter inspiratie voor een ander.’
