Voor en achter de schermen

Op 16 juni 2017  vierden wij ons 6e congres. Vieren, naast organiseren, houden en faciliteren. Ook vierden wij de dag tot waar we gekomen zijn. Een congres laat dat zien. Deelnemers en organisatie zijn getuigen van de output van jaren werk, vertaald en zichtbaar in de hoogstaande ‘talks’ op het podium. Niet alleen onze gast van Harvard was graag gezien en bijzonder, ook de mensen uit ons eigen land, waar wij heel graag mee werken, waren inspiratie voor de 450 deelnemers.

Zichtbaar op het podium.

Hoorbaar in de prachtige verhalen en bijzondere statements.

Voelbaar in hun passie.

En dat terwijl dat slechts het topje is van wat er is werkelijk aan de gang is. Net als altijd. Hoe kan het ook anders om zo iets mogelijk te maken. Wat dacht je bijvoorbeeld van een bijdrage van Angelique Berg, directeur-generaal van VWS, die zegt dat ze met de vereniging arts en voeding en Voeding Leeft de opleiding aan gaat pakken. Daar heeft jarenlang werk in gezeten dat resulteert in twee krachtige minuten film en dit commitment.

C’est le ton qui fait la musique, zo geldt dat bij alles. Het gaat over de energie die je er instopt. Die van ons is gedreven, positief en verbindend. Dat heeft die zes jaren tijd best wat opgeleverd. De aantallen zijn vervijfvoudigd, de locatie was boven iedere verwachting. Maar vooral is er veel van hetzelfde: de kern. Het waarom we dit doen, met wie en vooral hoe.

Heel logisch is het niet als je kijkt naar hoe systemen als die van bijvoorbeeld de overheid of binnen de zorg werken. Het paradigma is nog steeds anders dan wij voor ogen hebben. Maar achter de schermen gebeurt er iets, onder water zo je wilt. Er zijn mensen in beweging die geloven dat het anders moet en kan en die daar hun ziel en zaligheid in stoppen.

Voeding Leeft is zes jaar geleden gestart met drie van die mensen en is uitgegroeid tot een prachtige club van professionals en drie organisaties. En al die mensen hebben iets gemeen. Dat is de wil om samen iets te bewerkstelligen, omdat ze zelf ervaren hebben dat dat beter is. Omdat ze zelf hebben ervaren wat een andere leefstijl met hen of hun omgeving doet. Omdat ze allemaal verhalen hebben, positief of negatief, die hen inspireren om dat werk te doen.

Het valt me in die setting op dat het niet uitmaakt of je professor van Harvard bent of net om de hoek komt kijken. We hebben immers hetzelfde doel voor ogen. En weet je, ieder steentje draagt bij.

Wij hebben gezien dat je een beweging kunt maken als je de juiste krachten bundelt, zo is het congres een van de bewijzen. Vooral zien wij erin dat als je de juiste mensen bij elkaar zet er veel moois mogelijk is, voor en achter de schermen. Lichtpuntjes noemen wij die mensen. Mensen die misschien werken in systemen die vastzitten en die eenzelfde visie hebben. Als je dat bundelt dan is dat sterk.

Dankbaar ben ik voor al die mensen die zich daarvoor inzetten en die doen wat ze zeggen en beloven. En dat is eigenlijk waar het begint. Dat we ons leven leven en niet laten leven. Dat we zelf keuzes maken die ons voeden. En daarmee kunnen we anderen tot voorbeeld zijn, niet door het op te dringen maar er gewoon te zijn. Voor en achter de schermen.